۱۳ آذر ۱۳۹۹

انتخاب یک گوشی هوشمند پروسه‌ای از بررسی ویژگی‌های جزئی و کلی است. از تراشه‌ای که گوشی را زنده می‌کند و نمایشگر گرفته تا کیفیت بلندگو و وجود یا عدم وجود جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون، متغیرهای زیادی در تعیین هویت یک گوشی نقش دارند.

یکی از این متغیرها که شاید کمتر درمورد آن اطلاعات داریم یا کمتر مد نظر می‌گیریم، جنس بدنه گوشی است. بین فلز، شیشه، پلاستیک و غیره تفاوت‌هایی وجود دارد که حتی می‌تواند روی کارکرد یا استفاده دستگاه تاثیرگذار باشد.

بدنه گوشی:‌ فلز

بدنه گوشی فلزی

آیپد‌ها و مک‌بوک‌ها همچنان از فلز آلومینیوم در بدنه خود استفاده می‌کنند

کمتر از یک دهه پیش، شرکت اپل گوشی iPhone 5 را با بدنه تمام فلزی عرضه کرد. دیری نگذشت و شرکت اچ‌تی‌سی بدنه تمام فلزی را با سری HTC One به اندروید‌ها آورد. از آن پس، فلز به استاندارد گوشی‌های باکیفیت تبدیل شد و تا مدت زیادی اینطور ماند. اما چه چیزی باعث شد توجه‌ها از گوشی‌های پلاستیکی و شیشه‌ای به فلزی معطوف شود؟

خواسته یا ناخواسته دیدن آلومینیوم صیقل داده شده روی گوشی، تصور یک گوشی باکیفیت را تداعی می‌کند. در واقع گوشی‌های فلزی زیبا هستند و اغلب در ذهن خود زیبایی را با پریمیوم بودن برابر می‌گیریم. اما جدا از ظاهر خوش تراش و حس خوبی که فلز به دست القاء می‌کند، بدنه‌های فلزی ویژگی‌های خاص دیگری دارند و باید مزایا و معایب‌شان را تمایز دهیم.

نقاط مثبت و منفی

انتقال گرما: بدنه‌ی فلزی در انتقال گرما به هوا بسیار بهتر از پلاستیک عمل می‌کند.

فلز ظاهری جذب کننده دارد و به گوشی حس رده بالا بودن می‌دهد.

فلز مقاومت بالایی در برابر شکستگی دارد.

نقاط منفی

انتقال گرما: جالب است، ولی رسانایی گرمایی بالای فلزات را هم می‌توان مثبت خواند و هم منفی. از آنجایی که با گوشی‌های هوشمند سر و کار داریم، هنگام کار سنگین ممکن است محل قرارگیری تراشه بسیار گرم شود که دست را اذیت خواهد کرد.

فلزات چکش‌خوار هستند؛ بنابراین بدنه گوشی در طولانی‌مدت مستعد خوردگی و خم شدن خواهد بود. البته این مشکل با استفاده از یک کیس مناسب، حل شدنی است.

تداخل با امواج رادیویی: فلزات با امواج رادیویی یعنی خدمات سیم‌کارت، وای‌فای و بلوتوث تداخل دارند. این نوع گوشی‌ها عموما از شارژ بی‌سیم نیز پشتیبانی نمی‌کننرروذ زوذ زد و نیاز به خطوطی برای آنتن در بدنه خواهند داشت.

پلاستیک

مقایسه ردمی نوت ۹ و گلکسی A21s

دو گوشی ردمی نوت ۹ و گلکسی A21s با بدنه پلاستیکی

وقتی به پلاستیک فکر می‌کنید چه چیزی به ذهنتان می‌آید؟ احتمالا همه چیز. بسیاری از ابزارها و وسایلی که در طول روز استفاده می‌کنیم از پلاستیک ساخته می‌شوند. علت این موضوع نیز ساده است. پلاستیک ارزان است، راحت شکل می‌گیرد و در همه رنگ و مدلی ساخته می‌شود؛ محکم یا نرم، براق یا مات، صاف یا خمیده و …. می‌توانید ببینید بحث به کجا می‌رود؟

از پرچمدار گرفته تا میان‌رده، برای مدت زیادی پلاستیک ماده اصلی سازنده بدنه گوشی‌های هوشمند بود. شاید گوشی‌های موفقی مانند LG G2 یا سامسونگ گلکسی S3 را به خاطر داشته باشید. پرچمداران سامسونگ تا عرضه گلکسی S5 به پلاستیک وفادار ماندند و پس از آن، گویا تمام بازار متحول شد.

چه دلیلی برای استفاده از پلاستیک در بدنه گوشی وجود داشت و چه معایبی به دنبال آن آمد که امروزه گوشی‌های پلاستیکی کمتر و کمتر دیده می‌شوند؟ جواب این سوال را با این حقیقت که پلاستیک ارزان است و به راحتی شکل می‌گیرد آغاز می‌کنیم. این واقعیت به شرکت‌های تولید کننده کمک می‌کرد هزینه تولید را تا جای ممکن کاهش دهند؛ تا این که علاقه انسان‌ها به وسایل لوکس بیشتر و بیشتر شد.

حقیقت دیگر این است که لوازم ارزان، حس ارزان بودن می‌دهند. با وجود این که پلاستیک در مدل‌های مختلفی تولید می‌شود، تصور اکثریت از آن جنسی بی‌کیفیت است. اما همیشه اینطور نیست و برعکس گوشی‌های پلاستیکی می‌توانند مزایایی داشته باشند.

نقاط مثبت

استفاده از پلاستیک به کاهش هزینه‌ها برای شرکت تولید کننده منجر می‌شود. می‌پرسید این چه سودی برای ما دارد؟ خب، از آنجایی که کار کردن با پلاستیک راحت‌تر و در نهایت ارزان‌تر است، طراحان آزادی بیشتری در تولید دستگاه در شکل و رنگ دلخواهشان خواهند داشت بدون اینکه شاهد افزایش قیمت باشیم. همچنین، پلاستیک در رنگ‌بندی‌های متنوعی می‌آید. برند لومیا نوکیا را به یاد دارید؟

پلاستیک می‌تواند بسیار مقاوم باشد. به علاوه در صورت خم شدن یا ضربه دیدن، می‌تواند به شکل اول بازگردد. برای باری دیگر، برند لومیا نوکیا را به یاد دارید؟

استفاده از این جنس در بدنه گوشی یک مزیت دیگر نسبت به شیشه و فلز دارد؛ پلاستیک تداخلی با امواج رادیویی ندارد.

نقاط منفی

هر چند بخواهیم از بدنه پلاستیکی دفاع کنیم، آخر با این واقعیت مواجه هستیم که گوشی‌های پلاستیکی حس خوبی که شیشه یا فلز منتقل می‌کنند را ندارد.

پلاستیک مستعد رنگ گرفتن است. اگر مدت زیادی از یک قاب رنگی برای گوشی استفاده کنید، خصوصا در هوای مرطوب شمال یا جنوب کشور امکان رنگ گرفتن گوشی وجود دارد و به عنوان یک اصل کلی تمیز کردن بدنه گوشی پلاستیکی از بقیه مواد سخت‌تر می‌باشد.

گوشی‌های پلاستیکی می‌توانند ظاهر ارزانی داشته باشند. دقت کنید که ما نمی‌گوییم گوشی پلاستیکی با کیفیت وجود ندارد؛ اما واقعیت این است به ازای هر گوشی پلاستیکی خوش ساخت، چهار گوشی پلاستیکی ارزان و بی‌کیفیت موجود است.

بدنه گوشی: شیشه

استفاده از شیشه در بدنه گوشی آیفون ۱۲

اپل از زمان آیفون ۷ فلز را کنار گذاشت و بدنه شیشه‌ای را به آیفون بازگرداند (فریم گوشی فلزی است)

شیشه زیباست، زیر نور بازتاب جذابی دارد و با طراحی درست، همان حس بالارده بودنی که با فلزات داریم را القاء می‌کنند. چند سالی است شیشه محبوبیت بالایی میان تولید کنندگان و کاربران پیدا کرده است و هر روزه پرچمداران بیشتری با قاب پشتی شیشه‌ای به بازار می‌آیند.

البته لازم به گفتن است فریم آلومینیومی همچنان پر کاربرد است و بسیاری از گوشی‌ها مانند سری گلکسی S20 با قاب پشتی شیشه‌ای و فریم آلومینیومی عرضه می‌شوند.

یک مشکلی که وجود دارد؛ اینست که شیشه ارزان نیست. حداقل نسبت به پلاستیک ارزان نیست. البته بهتر است بگوییم شیشه خوب ارزان پیدا نمی‌شود. از هر شیشه‌ای نمی‌توان برای بدنه یک گوشی هوشمند به خصوص پرچمداران یا میان‌رده‌های باکیفیت استفاده کرد.

یکی از گزینه‌های رایج استفاده از شیشه‌های گوریلا گلس است که به قیمت دستگاه اضافه می‌کند. گزینه غیرمعقول‌تر اما بسیار لوکس یاقوت مصنوعی نیز وجود دارد که گران‌قیمت‌تر از موادی است که در استفاده روزانه می‌بینیم. اما در عوض نسبت به خش خوردگی با تقریب بسیار خوبی، مصون است. اپل روی یاقوت سرمایه‌گذاری کرده و باید ببینیم در آینده شاهد رواج یاقوت در بدنه گوشی خواهیم بود یا نه.

نقاط مثبت

شیشه با وجود چگال بودن، مشکلی با امواج رادیویی ایجاد نمی‌کند. سیگنال‌ها قوی خواهند بود و شارژ بی‌سیم نیز ممکن است.

این نوع بدنه‌ها به علت کم بودن رسانایی گرمایی شیشه، عموما در دست داغ نمی‌شوند و همانند فلزات حس سرمای خوشایندی در خود دارند.

خب، شیشه زیباست. به طراحی هم بستگی دارد؛ یک طراحی خوب می‌تواند با شیشه جادو کند. این نوع بدنه می‌درخشد و می‌تواند تصور خیس بودن را هم در ذهن ایجاد کند که تصویر جالبی است.

نقاط منفی

شیشه می‌شکند. مواد تولیدی شرکت Corning مقاومت بالاتری نسبت به شیشه‌های معمولی دارند. اما همیشه باید این را در نظر گرفت که بدنه گوشی‌های مدرن باید نازک باشد. و شیشه نازک حداقل در این زمان آنقدرها هم مقاوم نیست.

شیشه خش بر می‌دارد. فلز و پلاستیک هم همینطور، اما کمتر. شیشه‌ها در مدت زمان طولانی با برداشتن و گذاشتن روی سطوح هم خش بر می‌دارند.

شیشه لیز است. اگر دستتان خیس باشد که هیچ؛ نگاه داشتن ماهی در دست آسان‌تر نیست. اما حتی با دست خشک نیز شیشه از پلاستیک لیزتر خواهد بود.

جمع بندی؛ آخر کدام؟

در آخر مانند تمام متغیرهای دیگر، همه چیز به سلیقه خودتان باز می‌گردد و برنده و بازنده‌ای وجود ندارد. فلزها راحت خم می‌شوند، آسیب می‌بینند و با ارتباطات مشکل اساسی دارند؛ از طرفی ظاهر زیبا و حس خوبی در دست دارند. شیشه ممکن است با اولین افتادن بشکند، اما با امواج رادیویی مشکلی ندارد، داغ نمی‌شود و زیبا است.

پلاستیک هم مشابهاً مزایا و معایبی دارد. گزینه‌های غیرمعمول‌تری مانند سرامیک، چرم و چوب نیز وجود دارد اما از آنجایی که رایج نیستند به آن‌ها نپرداختیم. انتخاب آخر با شماست. کدام یک از این مواد را برای گوشی هوشمند خود ترجیح می‌دهید؟